عسل و خربزه
عسل و خربزه
عسل و خربزه دانشمند بزرگوار مرحوم م سرورالدین در کتب طب کبیر ، چنین بیان نموده است :
افرادی می گویند عسل و خربزه با هم سازگار نیستند ، عده ای هم می گویند بعکس با هم می سازند
و یا پدر خورنده ( شخصی که عسل و خربزه خورده ) را در می آورند .
خلاصه این طور شایعه است که هر کس عسل و خربزه را با هم بخورد مریض می شود و می میرد .
اینکه می گویند اگر عسل را روی خربزه بمالند تبدیل به جسم ثقیلی می شود حقیقت ندارد ،فقط اگر موم
را به الیافی که در بعضی خربزه ها هست بمالیم کمی سخت می شود و این موضوع اختصاص به خربزه ندارد ،
تمام میوه ها حاوی سلولز هستند و الیاف خربزه هم زیاد نیست و تاثیری ندارد می گویند :
بیهوده سخن به این درازی نشود ، ” تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها ” ، ” تا گذشتگان اتفاق
ناگواری در این مورد ندیده باشند اینگونه قضاوت نمی نمودند ” راست است و مطلبی است
که از عجایب خوراکی هاست ، نتایج حاصل من طی آزمایشات تجربی به قرار زیر است :
خوردن عسل یا خربزه ضرری ندارد . هر چه ، وقتی انسان عسل را با آن شیرینی می خورد دیگر خربزه به دهانش مزه نیم کند.
خربزه و عسل
ممکن است شخصی هم خربزه و عسل را بخورد و مریض شود ،
خاصیت رادیو اکتیویته خوراکی ها را در نظر بگیرید ،
این خاصیت در بعضی خوراکی هاست که وقتی شخصی آن را خورد امراض نهانیش عود می کند
مخصوصا اگر مبتلا به بیماری مالاریا ( تب نوبه ) باشد. گفتیم این خاصیت مربوط به اشعه رادیواکتیو خربزه است
و از طرفی اکثر گل ها از این اشعه دارند و زنبور عسل آن را از شیره گل ها می گیرد
و عسل مناطق مرغوب این خاصیت را دارند.
وقتی شما عسل بخورید بیماری نهانی شما عود نمی کند ، ولی اگر با آن خربزه خورده شود اشعه خود
را به آن می دهد و اثر آن را فوق العاده زیاد می کند . پس هرکس مبتلا به تب نوبه کهنه باشد و خربزه و عسل
را با هم بخورد بیماریش ولو خفیف و پنهانی باشد عود خواهد کرد.
من به دفعات از این خاصیت برای تشخییص مالاریای مزمن استفاده کرده ام و استفاده از
این روش شخصی را به خوانندگان این متن خصوصا همکاران عزیز توصیه می نمایم.
نظرات